Δυστυχώς η Ελλάδα βιώνει μια εποχή πολιτικής υποκρισίας και ανικανότητας. Υποκρισίας και ανικανότητας που διαρκεί χρόνια. Κανείς από τους πολιτικούς που διαχειρίστηκαν τις τύχες της πατρίδας μας μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο δεν στάθηκε άξιος να διαχειριστεί με αξιοπρέπεια και όραμα το μέλλον του λαού μας. Ο πολιτικός έγινε συνώνυμο του διεφθαρμένου και η πολιτική επάγγελμα ή μέσο κοινωνικής καταξίωσης πλουσίων και σύγχρονων αριστοκρατών που σαν γνήσιοι βασιλιάδες μεταβιβάζουν την εξουσία ο ένας στον άλλον.
Αναφέρομαι σε όλο το πολιτικό σύστημα της πατρίδας μας. Γιατί οι όροι Αριστερός και Δεξιός είναι πλέον έννοιες παρωχημένες και εξυπηρετούν μόνο κομματικά συμφέροντα. Για να ευημερούν οι πολίτες πρέπει και το κράτος να ευημερεί. Σε κράτη που παραπαίουν ευημερούν συνήθως τυχοδιώκτες και διεφθαρμένοι. Πριν λίγα άλλωστε χρόνια ένας από τους πολιτικούς μας είχε διατυπώσει την αποψη ότι υπάρχουν “νταβατζήδες” της εξουσίας. Ξέχασε όμως να πει, ότι η διαφθορά αρχίζει και τελειώνει μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο.
Η ιστορία μας έχει διδάξει, ότι δεν υπάρχουν αδιέξοδα, όταν υπάρχει στόχος. Δυστυχώς εμείς δεν έχουμε στόχους.. και πως να έχουμε στόχους με σαθρό πολιτικό σύστημα , διαβρωμένη αστυνομία και δικαιοσύνη της οποίας οι αποφάσεις πολλές φορές προκαλούν το κοινό αίσθημα?
Καλό βράδυ…