“Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω το Χρόνο”….
Σε ποιον δεν έχει συμβεί να προφέρει τη φράση αυτή μετανιωνοντας για μια κακή επιλογή του παρελθοντος;
Ήδη από τον 4ο αιώνα π.Χ. ο Επίκουρος διατύπωσε κατηγορηματικα …
“Δεν υπάρχει τρόπος να αλλάξουμε αυτό που έχει ήδη γίνει”.
Ανέκαθεν οι άνθρωποι επιδεικνύουν μεγάλη προσοχή για την φροντιδα της εικόνας τους, καθώς πίστευαν ότι η γλώσσα του σώματος είναι βασική για την εδραίωση σχέσεων και ιεραρχιών.
Στολίδια και κομμωσεις, τατουάζ και μασκες, ρουχα και χρώματα είναι ισχυρά μέσα επικοινωνιας, εμπνέουν σεβασμό ή αποτελούν εργαλεία παραπλάνησης.
Το να φροντίζει κάνεις το σώμα του και να συγκαλύπτει ψεγάδια και σημάδια της ηλικίας είναι πρακτικές που τεκμηριωνονται εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Η χρήση κολπων και τεχνασματων για να εναντιώνεται κάνεις στην επέλαση του Χρονου έγινε στις ημέρες μας εμμονή.
Το αρχαίο όνειρο να εξαλειφθεί ο Χρονος επανέρχεται στην επικαιρότητα με τη μορφή νέων θεωριών και μοντέρνων επιστημονικων τεχνασμάτων.
Όλοι μας παραπονιομαστε για το πέρασμα του χρόνου και γεμίζουμε αγωνια στην ιδέα ότι η Ζωη μας μπορει να τελειώσει πολύ γρήγορα, ξεχνώντας ότι δεν χρειάστηκε να κάνουμε τίποτα για να μπούμε στο Χρόνο των γενεών.
Ένας βιολογικός μηχανισμός,μεγαλύτερος από εμάς, λειτούργησε έτσι ώστε να αποτελεσουμε μέρος αυτού του μακροχρόνιου κύκλου εναλλαγής Ζωής και Θανάτου.
Άπαξ και μπήκαμε, από καθαρή τύχη στον ρυθμό των γενεών, θα πρέπει μόνο να φροντίσουμε να χρησιμοποιήσουμε καλά τον χρόνο που τέθηκε δωρεάν στη διάθεσή μας,
Ακομα και αν είναι μόνο λίγες στιγμές.
Στην πραγματικότητα ακόμα δεν γνωρίζουμε τι ειναι ο χρονος, αλλα το βέβαιον είναι ότι διαδραματιζει σπουδαιο ρόλο στην ύπαρξη μας.
Παναγιώτης Τσιρογιάννης